هرچه از بیشتر از ظهور پوکر می‌گذرد با توجه به منابع آموزشی که وجود دارند، تعداد زیادی از بازیکنان بازی تهاجمی را فرا می‌گیرند و در میزها از آن استفاده می‌کنند. در حقیقت در این درس ما فواید بازی بازی تهاجمی را آموزش می‌دهیم، اگر بخواهید یک بازیکن برنده باشید استفاده از این سبک بازی بسیار مهم است.
همانطور که بازی تهاجمی سودرسان است اما بسیاری از بازیکنان نمی‌دانند چطور باید در آن تغییر ایجاد کنند و قابل پیش‌بینی نشوند. اگر بتوانید روی میز از مهارت مشاهده خود استفاده کنید، قابل پیش‌بینی بودن بازیکنان به شما کمک می‌کند که بتوانید الگوهای آن‌ها را شناسایی کنید و تصمیمات هوشمندانه بگیرید.
جدول محتوا
تعریف کلی TAG و LAG در پوکر
با این که سبک بازی هر بازیکنی متفاوت است، اما سه فرم کلی برای بازیکنان اگرسیو یا تهاجمی وجود دارد:
- تایت-اگرسیو(TAG)
- لوز-اگرسیو(LAG)
- لوز-اگرسیو/پسیو
در حال حاضر باید با دو سبک کلی تایت-اگرسیو و لوز-اگرسیو که در درس‌های ابتدایی به توضیح آن پرداختیم آشنا باشید. اما فرم لوز-اگرسیو/پسیو شاید به گوشتان نخورده باشد. آن‌ها پری-فلاپ با دست‌های زیادی رِیز می‌دهند، اما اغلب روی فلاپ یا تِرن تسلیم می‌شوند. در حقیقت این بازیکنان تایت-اگرسیوهایی هستند که سعی دارند بازی لوز را تجربه کنند اما به طور کامل با آن راحت نیستند.
این تعاریف برای شروع خوب هستند اما نمی‌توانید بازیکنان پوکر را در دسته‌های تعریف شده‌ای قرار دهید. با استفاده از مشاهداتتان باید بتوانید طیف دست‌هایی که یک بازیکن با آن‌ها وارد بازی می‌شود را تشخیص دهید و میزان اگرسیو بودن او را بسنجید. این برداشت‌ها به شما یک فرمول کلی می‌دهند که بتوانید استراتژی موثری در برابر آن‌ها استفاده کنید و هدف این درس هستند.
طیف دست‌های حریف را تعریف کنید
اولین قدمی که در مواجهه با یک بازیکن اگرسیو باید در نظر بگیرید این است که طیف دست‌های او را تعریف کنید. اگر حریف تایت-اگرسیو است، میزان تایت بودن او چقدر است؟ آیا حریف ناتس است؟ این سبک بازیکنان همیشه با دست‌های بسیار قوی بازی می‌کنند و طیف دست‌هایشان محدود است. این بازیکن را به عنوان تایت-اگرسیو استاندارد تعریف می‌کنیم که با ۱۰ تا ۱۵ درصد دست‌ها وارد بازی می‌شود.
اگر لوز-اگرسیو باشند چطور؟ این سبک بازیکن با دست‌های زیادی وارد بازی می‌شود و می‌تواند در هر پوزیشنی این کار را انجام دهد. یک بازیکن لوز-اگرسیو عادی اغلب روی بیشتر فلاپ‌ها شرطبندی می‌کند و در بسیاری از مواقع بلوف می‌زند. با اینحال انواع مختلفی بازیکن لوز-اگرسیو وجود دارد. این قضیه فقط مربوط به دست‌هایی که با آن وارد بازی می‌شوند نمی‌شود، بلکه بیشتر مربوط به این است که تا چه حد با دست‌هایشان تهاجمی بازی می‌کنند. حریفتان برای اینکه کاری کند دستتان را بریزید چقدر مهارت دارد؟
شدت اگرسیو یا تهاجمی بودن
مهم است که بتوانید تفاوت کسانی که با دست‌هایی که ارزش دارند اگرسیو بازی می‌کنند را، با کسانی که با دست‌های بلوفشان تهاجمی هستند تشخیص دهید(تشخیص دهید چه کسی کاملا بلوف می‌زند و چه کسی واقعا کارت دارد). بین کسی که پری-فلاپ در پوزیشن‌های آخر رِیز می‌دهد و روی فلاپ در ۱۰۰ درصد مواقع رِیز پیوسته می‌دهد اما روی تِرن و ریور تسلیم می‌شود با کسی که تِرن و ریور حتی با بی‌ارزش‌ترین کارت‌ها نیز به بلوف زدنش ادامه می‌دهد تفاوت بسیار زیادی وجود دارد.
عکس‌العمل بازیکنان در پری-فلاپ بسیار مهم است، استراتژی تِری-بت(three-betting) توسط بازیکنان در برخی موارد اتفاق می‌افتد(عملی که بازیکن پری-فلاپ می‌کند و ری-ریز سوم را انجام می‌دهد و می‌خواهد قدرت دستش را بیان کند). تفاوت زیادی بین بازیکنی که تری‌بت می‌کند با بازیکنی که ممکن است چهار یا پنج بار رِیز دهد وجود دارد. شما باید کاملا نسبت به سبک بازی حریف آگاه باشید و بدانید تا چه مرحله‌ای برای وادار کردنتان برای بیرون رفتن از بازی پیش می‌رود.
در اینجا مدل‌های مختلفی از بازیکنان تهاجمی را بررسی می‌کنیم:
دزدهای پات
آن‌ها اگرسیو هستند اما در عین حال پسیو نیز می‌باشند، یک بار رِیز می‌دهند تا پات را بدزدند اما بعد از آن به آرامی تسلیم خواهند شد. در تمام اوقات رِیز پیوسته می‌دهند اما اگر روی تِرن نیز به آن ادامه دادند احتمالا دست خوبی دارند. در برابر این بازیکنان باید با داشتن پوزیشن وارد پات شوید. این کار به شدت سودرسان است و شما باید توانایی این را داشته باشید که پات را از آن‌ها بدزدید.
بازیکنان سفت و استوار
این بازیکنان می‌دانند که چه زمانی فشار بیاورند و در چه زمانی دست نگه دارند. آن‌ها عموما در پوکر برنده هستند و احتمالا علاقه ندارید در برابرشان بازی کنید. این بدین معنی نیست که نباید با آن‌ها وارد پات شوید، اما اگر در یک شرایط متوسط هستید لزوما نیاز ندارید بازی خود را در برابر آن‌ها تست کنید. به دنبال شرایطی بگردید که سودرسان‌تر باشد.
مانیاک – Lagtard / Spewtard / Spew Monkey
نام‌های زیادی برای این نوع بازیکنان وجود دارد. آن‌ها کسانی هستند که بازی تهاجمی را در یک سطحِ کاملا متفاوت بازی می‌کنند. لزوما بازیکنان بدی نیستند اما قدرتشان می‌تواند آن‌ها را فریب دهد. آن‌ها دائما سعی در بردن پات و تست کردن شما دارند. می‌توانند در برابر بازیکنان ترسو پول زیادی به جیب بزنند. با اینحال اگر دست بسیار خوبی دارید و یا به خوبی دست آن‌ها را خوانده‌اید می‌توانید پول زیادی از آن‌ها ببرید. زمان‌های زیادی وجود دارد که این بازیکنان نمی‌دانند کی ترمز دستی را بکشند و از بازی خارج شوند.
استراتژی‌هایی در برابر آن‌ها
حال که انواع مختلف بازیکنان تهاجمی را برایتان توضیح دادیم، وقت این است که در مورد استراتژی‌هایی در برابر آن‌ها صحبت کنیم.
بگذارید قبل از شما رِیز دهند
اگر حریفتان تهاجمی است، هنگامی که دست خوبی داشتید بگذارید قبل از شما شرطبندی کند. چرا باید کاری کنید دستش را فولد دهد؟ اجازه دهید چیپ‌هایش را درون پات بریزد.
وانمود به ضعیف بودن کنید
از خودتان بپرسید اگر دست خوبی نداشتید در برابر او چطور بازی می‌کردید؟ این کار ممکن است چک دادن یا رِیز دادن با مبلغ کم باشد که حریف را تحریک به بلوف زدن کند. حتی ممکن است با یک دست بسیار قوی روی ریور چک دهید، به این دلیل که تا حریف رِیز سنگینی ندهد که شما را وادار به ریختن کارت کند نمی‌توانید پات سنگینی ببرید. البته انجام دادن این کار تماما به موقعیتی که در آن هستید بستگی دارد، اما عموما هر بار که فهمیدید حریف وقتی ضعیف بودنتان را احساس کند مبلغ شرطبندی‌اش را سنگین می‌کند، استفاده از این استراتژی برایتان سودرسان خواهد بود.
طیف دست‌هایی که با آن‌ها وارد بازی می‌شوید را بیشتر کنید
این کار کاملا برعکس قانون قدیمی «صبر کنید تا دست خوبی بیاورید و آن‌ها را در دام خود بیاندازید» است. هنگامی که در برابر یک بازیکن تهاجمی هستید نمی‌توانید منتظر این شوید که دست ناتسی بیاورید و بازی کنید. این اتفاق معمولا آنقدر نمی‌افتد که بتوانید برنده شوید و هنگامی هم که دست خوبی داشته باشید آن‌ها متوجه این موضوع می‌شوند. به همین دلیل باید طیف کارت‌هایی که با آن‌ها وارد بازی می‌شوید را بسته به شرایط بیشتر کنید. این موضوع کاملا به این مربوط است که در برابر چه کسی بازی می‌کنید. دست‌هایی مثل AJ آفسوت، KQ یا KJ و پاکت‌های متوسط در برابر یک بازیکن لوز-اگرسیو ارزش بسیار بالایی دارند، اما در برابر یک بازیکن تایت بسیار ضعیف هستند.
مثالی برای گسترده کردن طیف بازی
- تورنومنت نولیمیت هولدم
- بلایندها: 25/50
- شما و حریفتان هر کدام 2500 چیپ دارید.
مشاهدات
بازیکنی که سمت راستتان نشسته از شروع تورنومنت بسیار تهاجمی بوده. هر زمان که بازی تا او فولد میشد و در پوزیشن‌های انتهایی قرار داشت سه برابر بیگ‌بلایند رِیز می‌داد. تا به حال دست‌های زیادی کسی با او درگیر نشده، اما در دست‌های قبل بازیکنی که در بیگ‌بلایند بود او را کال کرد و هنگامی که فلاپ آس خورد او را چک-ریز کرد – که منجر به این شد بازیکن تهاجمی دستش را فولد دهد. شما نیز تا به اینجا چند بار کال کردید و فلاپ را دیده‌اید و در موارد کمی رِیز دادید که هیچ نکته غیرمعقولی در مورد بازیتان وجود ندارد.
پری-فلاپ
در پوزیشن دیلر هستید و بازی تا بازیکن لوز-اگرسیو(LAG) که در پوزیشن کات-آف نشسته فولد شده. به صورت قابل پیش‌بینی او 150 رِیز می‌دهد. بازیکنانی که روی بلایندها نشسته‌اند بسیار با ملاحظه بازی می‌کنند و هرکدام 1500 چیپ دارند. شما 
دارید که در برابر کسی که همیشه در پوزیشن انتهایی رِیز می‌دهد برگ قوی‌ای است. در واقع نسبت به طیف کارت‌هایی که او با آن‌ها رِیز می‌دهد برتری دارید. این طیف می‌تواند شامل هر سوتِد کانکتور یا هر پاکت‌پیری حتی 22 و یا KQ یا KJ باشد.
تصویر ۱
در این شرایط انتخاب‌های زیادی برای وارد شدن به پات دارید. با توجه به سایز استکتان در مقابل بلایندها، می‌توانید تصمیم بگیرید فولد دهید، کال کنید و یا ری-ریز کنید. از آنجایی که اطلاعات مناسبی از میز دارید، می‌دانید بازیکنان روی بلایند با ملاحظه بازی می‌کنند و شما نیز چیپ کافی دارید، می‌توانید ۵۰٪ مواقع کال کنید، ۳۰٪ رِیز دهید و ۲۰٪ فولد دهید.
با توجه به سایز استکتان و کم بودن بلایندها کال کردن احتمالا بهترین گزینه برای کنترل پات است. اگر ری-ریز کنید پات را با یک دست متوسطی که می‌تواند شکست بخورد بیش از حد چاق می‌کنید، اما اگر سایز پات کم باشد می‌توانید روی فلاپ، تِرن و ریور تصمیم‌گیری بهتری داشته باشید و بیش از حد به دستتان وابسته نشوید. علاوه بر آن ری-ریز کردن می‌تواند باعث فولد دادن حریف شود و از بلوف زدن او جلوگیری کند.
فلاپ
فلاپ 
می‌خورد. 375 در پات قرار دارد و حریف 250 رِیز می‌دهد. حال چه کار کنیم؟ البته که شانس این وجود دارد که حریف آس با کیکر قوی‌تر داشته باشد، اما شما با یک دست متوسط در برابر یک بازیکن بسیار تهاجمی قرار دارید. انتظار این را داشتید که این بازیکن روی فلاپ نیز به ریز دادنش ادامه دهد، احتمالا دست بهتری نسبت به او دارید و در این شرایط هم نباید بترسید و نظرتان را تغییر دهید.
تصویر 2
دو راه برای ادامه دادن این دست دارید و تصمیمتان باید بر اساس تصویرتان روی میز و بازی که در دست‌های قبلی داشتید باشد. برای مثال اگر در دست‌های قبلی تایت بودید و در این شرایط رِیز دهید او احتمالا هر دستی که به شما باخته است را فولد خواهد داد. در حالت دیگر اگر به تازگی دستی را در برابر رِیز فولد دادید و یا با فشار وارد بازی شدید او فکر می‌کند که تحت فشار هستید و استراتژی‌ای در برابرتان پیش می‌گیرد. به علاوه اگر در دست‌های قبل با پِیر متوسط یا پاکت‌های کوچک به بازی ادامه دادید ممکن است فکر کند که آس ندارید. این کار شاید باعث این شود که در تِرن نیز بلوف بزند و تظاهر کند آس دارد.
تصمیم برای اینکه چطور این دست را بازی کنیم به الگوهای شرطبندی حریف نیز بستگی دارد و باید ببینیم که آیا قابلیت این را دارد که روی ترن هم رِیز بدهد و بلوف بزند و یا خیر. اگر جواب مثبت است حرکت مناسب کال کردن و تحریک کردن او برای بلوف زدن است. اگر سبک بازی او طوری است که فقط زمانی روی تِرن ریز می‌دهد که شما را برده باشد، بهتر است در همینجا حالت ری-ریز کنید و از عکس‌العمل‌های بعدی او جلوگیری کند.
اگر اطلاعات خوبی نسبت به این قضیه ندارید پیشنهاد این است که کال کنید تا بتوانید سایز پات را کنترل کنید و بتوانید بازی او را روی تِرن ارزیابی کنید. بیشتر بازیکنان بدون داشتن کارت قوی روی تِرن ریز سنگین نمی‌دهند.
تِرن
تِرن 
می‌خورد و حریف چک می‌دهد:
تصویر 3
این اتفاق نشانه خوبی است. اگر او خیلی حرفه‌ای نباشد و اسلو-پلی نکند، در این شرایط دستتان نسبت به او برتری دارد. اما آیا باید رِیز دهید؟
قطعا می‌توانید این کار را انجام دهید اما این کار حریف را متوجه این موضوع می‌کند که شما آس دارید. اگر فکر می‌کنید با یک دست ضعیف‌تر(مثل آس با کیکر ضعیف یا پیر متوسط) کال می‌کند می‌توانید رِیز دهید. اما با توجه به چیپی که برایتان باقی مانده، بازیکن اگرسیو می‌تواند چک-رِیز کند و شما را در شرایط سختی قرار دهد. 875 در پات وجود دارد و 2100 استک برایتان باقی مانده است. یک رِیز معقول(بین 600 تا 800) می‌تواند مقدار زیادی از استکتان را به خطر بیاندازد و رِیز سبک‌تر نیز حرکت معقولی نمی‌باشد.
از آنجایی که اندازه بلایندها کوچک است و ما کمتر از یک ساعت است که با این بازیکن بازی می‌کنیم، تمام چیزی که راجب او فهیمیدیم تهاجمی بودن او است، پس پیشنهاد می‌کنیم در این شرایط چک دهید. به دو دلیل چک می‌دهیم؛ یک اینکه اگر دست ضعیف‌تری نسبت به حریف داشته باشیم بتوانیم سایز پات را کنترل کنیم، دوم اینکه بتوانیم به حریف وانمود کنیم بلوف می‌زنیم و کاری کنیم با دست ضعیف‌تر ما را کال کند.
ریور
ریور 
می‌خورد و حریف در حالی که سایز پات 875 است، 500 رِیز می‌دهد.
تصویر 4
از آنجایی که حریف می‌تواند هر کارتی در دستش وجود داشته باشد و اثری از دراو بودن او نیز وجود نداشت، به احتمال بسیار زیاد بلوف می‌زند. آیا ممکن است دستی مثل AJ و یا به صورت اتفاقی 78 داشته باشد؟ البته، اما در بیشتر مواقع شما باید بر اساس اطلاعاتی که از بازیکن دارید و نحوه‌ای که دست را بازی کرده تصمیم بگیرید. در این حالت کال می‌کنید و حریف 
شو می‌کند و بلوف خالص بوده است. ممکن از خودتان بپرسید که اگر نسبت به او برتری داشتیم چرا رِیز ندادیم؟ به این دلیل که او فقط در حالتی کال می‌کرد که دستی داشت که مارا شکست می‌داد. اگر هم دست ضعیفش را فولد می‌داد هیچ سودی به ما نمی‌رسید. همچنین ممکن است آس با کیکر ضعیف داشته باشد و شما را کال کند اما در درازمدت کال کردن مناسب‌تر است و ارزش منتظره(EV) بالاتری دارد.
هدف از مثال زدن این دست این بود که به شما نشان دهیم می‌توانید طیف دست‌های شروعتان را در برابر بازیکنان لوز-اگرسیو گسترش دهید، این کار در درازمدت برایتان سودرسان خواهد بود. اما همانطور که در ابتدای این آموزش ذکر کردیم بازیکنان تهاجمی متفاوتی در پوکر وجود دارند. نکته اصلی در بازی با این بازیکنان این است که در مشاهده و خواندن آن‌ها خوب عمل کنید و روحیات و سبک بازی فردی آن‌ها را قبل و بعد از فلاپ بشناسید. بدانید در برابر چه کسی بازی می‌کنید و بهترین تصمیم را بگیرید، موفق باشید.
