اضافه شدن استردل (Straddle) به بازی متغیرهای کاملا جدیدی اضافه می‌کند که غالبا برای بازیکنان قابل مشاهده نیست.
باید درک کنید که وقتی استردل فعال است، بازی پات‌های سنگین‌تری خواهد داشت و استک‌ها در مقایسه با بلایند کوچک می‌شوند.
در این آموزش استراتژی پوکر ۳ نکته بسیار مهم را در مورد اینکه وقتی استردل فعال است چگونه باید بازی خود را تغییر دهیم، به شما می‌گوییم.
شروع کنیم!
جدول محتوا
استراتژی پوکر موثر در مقابل استردل
۱- متناسب با استردل ریز دهید
در بازی عادی ریزها در پری-فلاپ معمولا بین 2.2BB تا 3.5BB هستند. این بت-سایزها چند نکته در بر دارند:
- ما اندازه ریز درست و معقولی داریم.
- بازیکن بیگ-بلایند برای دفاع مجبور می‌شود با طیف دست‌های زیاد و ضعیف، خارج از پوزیشن وارد بازی شود.
- بازیکنان دیگر پات-آدز مناسبی برای کال کردن نخواهند داشت.
وقتی که استردل فعال است، همانند بیگ-بلایند جدید عمل می‌کند. درنتیجه اندازه ریز ما باید متناسب با سایز استردل باشد، همانطور که قبل‌تر برپایه بیگ-بلایند ریز می‌دادیم.
درنتیجه اگر ما به صورت نرمال 3BB ریز می‌دادیم، وقتی استردل فعال است باید 6BB یا به عبارتی ۳ برابر استردل ریز دهیم. به طور مثال در بازی 5$/2$ اگر شخصی استردل 10$ را فعال کرد، ما باید 30$ ریز دهیم.
اگر در بازی‌ای هستیم که ریز استاندارد بالاتری دارد (بیشتر از 4BB)، اگر دیپ-استک هستیم باید همچنان متناسب با استردل ریز دهیم. در غیر این صورت از همان ریز استاندارد قبلی یعنی ۳ برابر استردل استفاده می‌کنیم. دقت کنید که اگر استک کمی داشته باشید شرایط متفاوت است، به طور مثال نمی‌توانید در میز 2$/1$ وقتی که استردل 4$ است مبلغ 20$ ریز دهید.
همچنین در برابر بازیکنانی که در هنگام استردل کردن لوز عمل کرده و کال می‌کنند، باید از ریزهایی سنگین‌تر استفاده کنیم (۴ برابر straddle یا بیشتر). بعضی از بازیکنان با کارت‌هایی مثل 62o از استردل خود دفاع می‌کنند که مطمئنا اشتباه بزرگی است. اگر بازیکنی بدون جنگیدن استردل خود را تسلیم نمی‌کند، همانطور که گفتیم باید از ریز سنگین‌تری استفاده کنید.
۲- با دست‌های کمتری ریز دهید
دو فاکتور مهم در هنگام تصمیم‌گیری برای اینکه چقدر باید ریز دهیم وجود دارند:
- چند بازیکن در بازی باقی مانده‌اند. هرچه بازیکنان بیشتری در سمت چپ خود داشته باشیم با دست‌های کمتری باید ریز دهیم، و برعکس.
- چند بازیکن در بازی باقی مانده اند که نسبت به ما پوزیشن دارند. داشتن پوزیشن در برابر دیگران به ما اجازه می‌دهد که لوزتر بازی کنیم.
بیایید این فاکتورها را در صورت فعال بودن یا نبودن straddle در پوزیشن‌های کات-آف، دیلر و بلایندها بررسی کنیم:
با در نظر گرفتن این جداول، بیایید به عنوان مثال باتون یا دیلر پوزیشن را بررسی کنیم.
در بازی عادی باتون ۲ بازیکن بعد از خود دارد و نسبت به هر دو نفر پوزیشن دارد. در چنین شرایطی فرد می‌تواند با ۴۰٪ دست‌های خود ریز دهد، مانند تصویر زیر:
وقتی که استردل فعال است، باتون ۳ بازیکن بعد از خود داشته و همچنان نسبت به تمام آن‌ها پوزیشن دارد. افزایش تعداد این بازیکنان باعث می‌شود که او با کمتر از ۴۰٪ کارت‌ها ریز دهد.
به سختی می‌توان تشخیص داد که چقدر باید کمتر از ۴۰٪ ریز دهیم. در مقایسه این قضیه با طیف کارت‌های کات-آف در بازی عادی نگاهی می‌اندازیم، چرا که او همچنان ۳ بازیکن بعد از خود دارد:
با اینحال ما در دیلر پوزیشن می‌توانیم مقداری لوزتر بازی کنیم، چرا که بر خلاف کات-آف در بازی عادی، ما نسبت به هر ۳ بازیکن باقی‌مانده پوزیشن داریم.
درنتیجه می‌توانیم با اطمینان بگوییم که شخص در دیلر پوزیشن می‌تواند با ۲۶٪ تا ۴۰٪ کارت‌ها ریز دهد. اگر میانگین این دو را معیار قرار دهیم به عدد ۳۳٪ می‌رسیم که شامل دست‌های زیر می‌شود:
این متود میانگین‌گیری ممکن است کاملا دقیق نباشد اما بسیار نزدیک به واقعیت است. می‌توانیم همین روند را برای در نظر گرفتن طیف کارت‌ها در پوزیشن‌های دیگر بررسی کنیم.
۳- استراتژی بعد از فلاپ خود را در مقایسه با اندازه استک در نظر بگیرید
ما ممکن است با 100bb وارد میز شویم، اما در حقیقت زمانی که استردل فعال است 50bb داریم. این مسئله تا حد زیادی نسبت «استک به پات» را کاهش می‌دهد.
بیایید نسبت استک به پات را در بازی‌های عادی و استردل مقایسه کنیم (فرض می‌کنیم که 100bb استک داریم).
در بازی عادی اگر بازیکنی 2.5bb ریز دهد و یک کالر بگیرد، حدودا 6bb در پات وجود خواهد داشت و 97.5bb در استک او باقی می‌ماند. این اعداد نسبت استک به پات را به عدد ۱۵.۷۵ می‌رساند که بسیار مناسب (دیپ) است.
در بازی استردل اگر بازیکنی ۲.۵ برابر استردل (5bb) ریز دهد و شخصی او را کال کند، ۶ برابر استردل (12bb) در پات جمع می‌شود و ۴۷.۵ برابر استردل (95bb) برای او باقی می‌ماند. در این حالت نسبت استک به پات تقریبا به ۸ می‌رسد که باعث می‌شود بازیکنان قدرت مانور بسیار کمتری نسبت به حالت عادی داشته باشند.
حال فرض کنید که بازیکنی 2.5bb ریز می‌دهد و ری-ریز 8.5bb شخص دیگری را کال می‌کند. روی فلاپ تقریبا 18bb در پات قرار دارد و 91.5bb در استک او باقی می‌ماند. نسبت استک به پات در این حالت کمی بیشتر از ۵ است.
حال در هر سه حالت این نسبت‌ها را جمع‌بندی می‌کنیم:
- بازی عادی با یک ریز: ۱۵.۷۵
- بازی استردل با یک ریز: ۸
- بازی عادی با ری-ریز: ۵
مشاهده می‌کنید که نسبت استک به پات در بازی استردل بسیار نزدیک به شرایط ری-ریز در بازی عادی است. به همین دلیل استراتژی بهینه در چنین شرایطی به این شکل است:
- با دست‌های قوی خود به سرعت بازی کنید (اسلو-پلی نکنید).
- محافظت از طیف کارت‌ها اهمیتی ندارد (بلوف زدن توصیه نمی‌شود).
- دست‌های نسبتا قوی مثل تاپ‌پیر ارزش بالایی دارند.
در چنین حالتی ما در حال انجام بازی شورت-استک (بازی با استک کم) هستیم که تا حد زیادی روی تصمیم‌گیری ما تاثیرگذار است.
استراتژی پوکر موثر در شرایط شورت-استک
از آنجایی که بسیاری از بازیکنان در میزهای سنگین با straddle روبرو می‌شوند، بهتر است که نکاتی را برای تطبیق استراتژی با شرایط شورت-استک به شما بگوییم.
هرچه اندازه استک کاهش پیدا می‌کند استراتژی پری-فلاپ شما نیز باید تغییر کند. بهتر است با دست‌های قوی بازی کنید و با دست‌هایی مثل سوتد کانکتورها یا پیرهای کوچک کمتر وارد بازی شوید. این نکته به این دلیل است که احتمالات جانبی یا ایمپلاید آدز در شرایط شورت-استک کاهش پیدا می‌کند و بازیکنان باید کمتر به دنبال ست، استریت و فلاش شدن بروند.
وقتی که در برابر بازیکنان شورت-استک هستید، فرض کنید با استکی ۲۰ برابر استردل، ریزهای شما در پری-فلاپ باید کمتر از ۳ برابر استردل باشد. به این ترتیب حریف شما نمی‌تواند با آل-این زدن و مجبور کردن شما به فولد پول زیادی به دست آورد. اگر به ریزهای سنگین ادامه دهید او می‌تواند با دست‌های زیادی به شما آل-این بزند و شما را در شرایط سخت قرار دهد.
امیدواریم که از مطالعه این آموزش استراتژی پوکر لذت برده باشید، با آرزوی موفقیت.
